مروری بر EP میراج | القصر

توماس اتار بلیه، که اصولا به خاطر کارش با گروه موسیقی راک روانهای Blaak Heat در شمال آمریکا شناخته می‌شود، با این پروژه و جهت کاملاً جدید موسیقی‌ای باز می‌گردد. ضبط این آلبوم با روشی جهانگردانه در لس آنجلس، قاهره و پاریس انجام شده و Miraj اولین اثر استودیویی Al-Qasar است که قول یک EP خاص و شکننده قوانین را می‌دهد.

این EP خیلی خارج از واقعیت Ahlan Wa Sahlan با ترکیبی از سازهای سنتی خاورمیانه و کنونی‌های موسیقی راک گاراژ را باز می‌کند. این ترکیب با خوانندگی عربی برای چالش فرهنگی موزیکال واقعی منجر می‌شود. گذشته راک روانهای بلیه در Dance of Maria قابل تشخیص است، اما باید نقش کمتری را پشت سازهای گیج‌کننده ایفا کند. تا اینجا، القصر نشان داده است که فقط بخاطر اینکه می‌توانید چیزی را انجام دهید، به معنای آن نیست که باید انجام دهید.

تک‌آهنگ Gnawi برخی از کنونی‌های راکی مانند نواخت گیتار مفصل و تمپو سریع را نشان می‌دهد، اما از طریق سازهای سنتی خاورمیانه نیز عناصر عربی را به داخل می‌آورد. صدای نهایی سخت می‌کند که بتوان تصور کرد مخاطب قابل قبولی برای این نوع موسیقی وجود داشته باشد. این است که موسیقی پاپ روانهای میانه شرقی با راک گاراژ مخلوط می‌شود. 

گاهی اوقات ترکیبات ژانری کاملاً متضاد می‌تواند عالی عمل کند و این اثباتی از گروه‌های مانند The Hu، Bloodywood و Babymetal وجود دارد. با این حال، ترکیبات ژانری خارج از دسترسی بسیار ممکن است که با استقبال یا رد و بدل زیادی روبرو شود و Miraj یکی از آن‌هاست.