مرور آلبوم کنترل دست مرده بایو

کریس بایو، باسیست معروف گروه موسیقی ومپایر ویکند، با آلبوم کامل سوم خود به نام کنترل دست مرده، به پیگیری آلبوم کاملاً قابل تحسین ۲۰۱۷ خود با نام مرد جهان می‌پردازد. در حالی که مرد جهان با برانگیزی‌هایی که در دنیا رخ داد، نه تنها در آمریکا، بلکه در اثر بریکسیت، مطرح شده بود، هیچکس، حتی بایو، نمی‌توانست پیش‌بینی کند که دنیا در سال ۲۰۲۱ چگونه خواهد بود.

در سال ۲۰۱۶، کریس بایو الهام موسیقی خود را از انتخاب دونالد ترامپ و جریان پیوسته‌اش از آن بریکسیت گرفت. در کنترل دست مرده، بایو به سیستم کنترل تسلیم کننده خودکار سلاح‌های هسته‌ای دوران سرد شوروی اشاره می‌کند اما این آلبوم دیدگاهی گسترده‌تر از بررسی نظریه‌های نابودی متقابل دارد. بایو توضیح می‌دهد: “من دقیقاً بر پنج سال گذشته زندگی آمریکایی نگاه می‌کردم و درگیر موضوعاتی مانند مرگ، وصیت‌نامه و جنگ هسته‌ای بودم. نقطه شروع این آلبوم بسیار تاریک بود. اما من خواستم چیزی بسیار عاشقانه و امیدوار بسازم.”

هشت قطعه‌ی آلبوم جدید بایو احتمالاً به‌زودی به زودی عنوان عاشقانه و امیدوار فوری ندارند با عناوینی مانند هرگز هرگز هرگز، کنترل دست مرده و Caisse Noire(صندوق پول سیاه) اما پس از شنیدن مواد جدید کریس بایو، به سرعت اصلاح می‌شوید. کنترل دست مرده تاکنون سه ترانه را به عنوان تک‌آهنگ‌ها ارائه داده است، از جمله Endless Me, Endlessly و What Do You Say When I’m Not There? که در نوامبر گذشته به طور همزمان منتشر شدند.

Endless Me, Endlessly یک برش رقصی با طعم فانک تکنو با صدای گفتگویی، لایه‌های چندگانه و یک ضربه ریتمی بی‌بازگشتی با نواختهای رترو عصری است که What Do You Say When I’m Not There? به نزدیک‌ترین کاری می‌رسد که شاید تاکنون در آلبوم اجرا شود.

تک آهنگ جدید بایو که در ژانویه امسال منتشر شد، بازگشایی آلبوم و تک‌آهنگ با عنوان کنترل دست مرده است. بایو برای این ترانه بیشتر به سبک فولک اندی پرداخته است تا تاکید بر قسمتی دو روایتی. کریس بایو با ذهن فولک آغاز می‌کند، با یک سکوی بیشتر صوتی قبل از انتقال به نتایج خاص جهان موسیقی/الکترونیک در پایان ترانه.

پنج ترانه ی باقیمانده در آلبوم شامل دو ترانه است که بیش از نه دقیقه طول می کشند. کنترل دست مرده (۹m17s) ترانه‌ای دیگر رقصان و تصاویریشگت ترین وسوی خردگی و گستره صدای کریس بایو است و با آنچه که شاید بتوانستید از ترانه تصور کنید هیچ‌نسبت ندارد. کریس داستانی از عشق را القا می‌کند در حالی که آهنگ سنار انبوه سریع همراه با نتهای میانی پیانو و ماشین درام ساخته شده است که آهنگ را همراهی می کند.

آخرین ترانه‌ی آلبوم OMW (On My Way)، با مدت ۹m25s، طولانی ترین ترانه در آلبوم است و همچنین دوتایی با همکاری هفته ویکندر Ezra Koenig است. “این چیزی است که تقریباً نزدند که تصمیم خوبی برای اتمام ان است” بایو می گوید. “از تقریباً نه سال پیش ما همزمان با یک بیت که من ساختم و یک عبارت نوایی که او نوشت، شروع کردیم.” OMW یکتنها ترانه‌ای است که بایو کاملاً خودش ننوشته است ولی احساسات آهنگ تغییر چندانی ندارد. آهنگ همچنان با ضربه‌های سنار وااای فاخر و از نیم‌نواکان الکترونیک در ترتیب استفاده می کند اما ارایه صوت بیش‌تر آرام و دقت شده. OMW، کیفیتی بالانکی و آرامشی دارد که آن را به عنوان یک تراک بسته عالی ترانه معرفی می کند، و او چه آهنگ پیانوی خوبی دارد.

کنترل دست مرد احتمالاً در ناامیدی ریشه می‌کند (“مرگ، وصیت‌نامه و جنگ هسته‌ای”) اما به عنوان کریس می‌گوید “در اصل، این مورد درباره‌ی این است که تنها چیزی که می‌توانید کنترل کنید، روش برخورد با افراد در زندگیتان است.” هر چه خودشانۀ الهام آورده باشد، نتیجه آن یک آلبوم عالی پر از تعجبات خوش تیمار است.